ಕಾಲದಾಚೆಯ ತೀರ... ಹೊಳೆದದ್ದು ತಾರೆ, ಉಳಿದಿದ್ದು ಆಕಾಶ... ಮರಳಿನಂತ ಕನಸು, ಅಲೆಯಂತ ಮನಸು, ಹೀಗೆ ಸುಮ್ಮನೆ ಒಂದಿಷ್ಟು....
ನಿರಂತರ ಚಲನೆ-ನಿರಂತರ ಒಲುಮೆ-ತೆರೆ, ನೋಡಿದಷ್ಟೂ ದೂರ ತೀರ... ಸುಮ್ಮನಿರಲಾರದ ಮನಸಿಗೆ ಸಾಗರದಷ್ಟು ಕನಸು.....

ನವೋನ್ಮಾದ ಸ್ಪಂದನಕ್ಕಾಗಿ http://samudrateera.wordpress.com/

Friday 22 November 2013

ನಡೆದಷ್ಟೂ ದೂರ ದಾರಿ...

 ಕಾವ್ಯ ಲಹರಿ//ರಘುನಂದನ ಕೆ.

ಅರೆ..! ಹಳೇ ಕವನಗಳು ಹೊಸದಾಗಿ ಕಾಣಬಹುದಾ..? 
ಹಿಂದೆ ಬರೆದದ್ದೆಷ್ಟೋ ರೆಕ್ಕೆ ಮಡಚಿ ಕುಳಿತ ಪಾತರಗಿತ್ತಿಯಾಗಿರುವಾಗ, ಇದೆಲ್ಲಿಂದಲೋ ರೆಕ್ಕೆ ಬಿಚ್ಚಿ ದಾರಿ ಹುಡುಕಿ ಹಾರುತ್ತ ಬಂದಿದೆ... 
ಇಲ್ಲೀಗ ಒಂದು ಹಳೆಯ ಕನವರಿಕೆ...
* * * * * * * *

ಮಂದಬೆಳಕಿನ ಮಂದಿರದಲ್ಲಿ
ಮಾನಿನಿ-ಮದಿರೆಯರೊಡಗೂಡಿ
ಕಳೆದ ರಾತ್ರಿಗಳ ಲೆಕ್ಕವಿಲ್ಲ.
ಈಗ ಕಾಡುತ್ತಿದೆ ಕತ್ತಲು
ಕೈ ಜಾರಿ ಬಿದ್ದಿದೆ ಕನಸು
ಅರಿವಿರದೆ ಕ್ಷಣಗಳು ಜಾರಿ
ದಿಕ್ಕು ತಪ್ಪಿದೆ ಬದುಕ ದಾರಿ.

ಕ್ಷಮಿಸಿ,
ಬದುಕ ದಾರಿ ತಪ್ಪಿದ್ದು ಈಗಲ್ಲ
ಅಂದೇ, ಇದೇ ದಾರಿ ಎಂದು
ಹೆಜ್ಜೆ ಇಟ್ಟ ಕ್ಷಣವೇ ತಪ್ಪಿರಬಹುದು
ಕಾಂಚಾಣದ ಕನವರಿಕೆಗಳಲ್ಲಿ
ಸಂಬಂಧಗಳ ಹದ ಕತ್ತರಿಸಿ
ಬದುಕ ಕಟ್ಟುವ ಹುಂಬತನದಲ್ಲಿ

ಆಗಲೇ,
ಸುಖವರಸಿ ನಿಶೆಯಲ್ಲಿ
ನಶೆಯ ತುಂಬಿ ಕುಣಿವಾಗ
ಅಡ್ಡಾ-ದಿಡ್ಡಿ ಬಿದ್ದ ಹೆಜ್ಜೆ
ತಪ್ಪಿಸಿರಲಿಲ್ಲವೇ ದಾರಿಯಾ!?

 
ಈಗ,
ಬದುಕು ಬಯಲು
ಸುತ್ತಮುತ್ತೆಲ್ಲ ಬರಿಯ ದಾರಿಗಳೇ
ಬದುಕಿನ ಪ್ರಶ್ನಾರ್ಥಕ ಚಿಹ್ನೆಗಳಿಗೆ
ಬದುಕುತ್ತಲೇ ಕಾಣಬೇಕಿದೆ ಉತ್ತರ
ಯಾವುದು ಹೇಗೋ ಎಲ್ಲಿಗೋ...?

 
ಆದರೂ,
ಮತ್ತೆ ತುಳಿಯಲೇ ಬೇಕಿದೆ ಈಗ
ಹೊಸ ಭರವಸೆಗಳ ತುಂಬಿ
ಹದ ತಪ್ಪದಂತೆ ನಡೆಯಬೇಕಿದೆ
ಬದುಕೆಂದರೆ ಹೀಗೆ
ನಡೆದಷ್ಟೂ ದೂರ ದಾರಿ...!!

* * * * * * * *

ಚಿತ್ರಕೃಪೆ : ಅಂತರ್ಜಾಲ

3 comments:

ನಿಮ್ಮ ಅನಿಸಿಕೆ